مسلم است که ۳۰۰ میلیون سال پیش چیزی به نام ایران یا شهرهایش وجود نداشتند، اما گاهی که آثار علمی تخیلی را می‌خواندم، همیشه با خودم فکر می‌کردم که اگر می‌توانستیم به میلیون‌ها سال پیش برگردیم و ایران را ببینیم، ایران به چه صورتی بود.

۳۰۰ میلیون سال پیش، دنیا به صورت یک ابرقاره بود و همه خشکی‌ها به هم پیوسته بودند، حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش، این ابرقاره شروع به قطعه قطعه شدن کرد و قطعاتش در جهات مختلف حرکت کردند.

نام این ابرقاره بزرگ را Pangaea گذاشته‌اند، این نام از واژه یونانی «پان» به معنی همه و «گایا» به معنی زمین گرفته شده است.

این اصلاح را آلفرد وگنر در سال ۱۹۲۷ در یک همایش معرفی کرد، او چند سال پیشتر با توجه به شواهدی مثل شبیه بودن فسیل‌ها در حاشیه بعضی از قاره‌ها شک به پیوسته بودن قاره‌ها در زمانی دور برده بود و در کتابی تئوری‌اش را مطرح کرده بود.

تا اینجای کار را شاید کامل‌تر در کتاب‌های جغرافیا خوانده باشید، اما تا به امروز فقط تصاویر شماتیکی از پانگایا را در کتاب‌های می‌دیدم، اما به لطف یکی از کاربران شبکه اجتماعی ردیت، ما حالا می‌توانیم آمیزه‌ای از نقشه سیاسی و مرزهای کنونی کشورهای دنیای را روی پانگیا ببینیم.

بعضی از کشورها زیاد تغییر نکرده‌اند، اما برای مثال به نقشه ایران روی پانگایا توجه کنید!

در آن زمان ایران سه پاره بود، قسمت‌های مرکزی و شرقی، در شمال (آن زمان) بودند.

فاصله عظیمی بین این قسمت و قسمت‌های جنوب‌تر ایرانی مثل اصفهان و شیراز و خوزستان بود، در حقیقت به اندازه یک اقیانوس!

قسمت سوم ایران هم مرکب از استان‌های فعلی آذربایجان شرقی و غربی بود.